W naszej pracy zawodowej spotykamy się zazwyczaj z sytuacjami, w których lekarze zaniechali wykonywania swoich obowiązków, wykonali je zbyt późno albo też w trakcie wykonywania czynności dopuścili się zaniedbań skutkujących rozstrojem zdrowia albo śmiercią pacjenta. W praktyce pojawiają się jednak także przypadki osób, u których lekarze wykonali operacje, przeprowadzili amputację, usunięcie organów, a tym samym trwale okaleczyli pacjentów, gdyż pomylili się w diagnozie. W takim przypadku poszkodowany ma prawo domagać się od szpitala lub konkretnego lekarza stosownego zadośćuczynienia za cierpienie i odszkodowania za poniesione w związku z niepotrzebnym zabiegiem wydatki.
W poniższym artykule opiszę kilka takich przypadków.
Zgodnie z art. 30 ustawy o zwodzie lekarza i lekarza dentysty ,,lekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia oraz w innych przypadkach niecierpiących zwłoki.”
Zdarzają się jednak sytuacje takie jak tragiczna historia młodej dziewczyny, której lekarz chirurg dokonał amputacji obu piersi, mimo, że występował proces nowotworowy, nie było też żadnych wskazań do przeprowadzenia operacji. Kobieta miała jedynie łagodną dysplazję sutka piersi. Błąd lekarza polegał na tym, iż amputował piersi, choć nie było takiej potrzeby, a co gorsza swojej radykalnej decyzji nie skonsultował z onkologiem, nie przedstawił też pacjentce żadnej innej metody leczenia.
Błędem medycznym jest również przeprowadzanie operacji biodra u pacjenta, który nie miał żadnych zmian chorobowych. Operacja ta jako zbędna spowodowała u pacjenta trwałe szkody w postaci nieodpowiedniego zrastania kości a dodatkowo w jej trakcie doszło do zakażenia gronkowcem MRSA. Tym samym pacjent został podwójnie poszkodowany, za co zdaniem sądu należało mu się zadośćuczynienie i odszkodowanie.
Podsumowując, warto pamiętać, iż sądy orzekając o błędzie medycznym w przypadkach podobnych jak te przytoczone w artykule, a więc gdy nie ma bezpośredniego zagrożenia życia pacjenta wskazują najczęściej, że lekarz podejmując decyzję o poważnej ingerencji w organizm pacjenta wiążącej się z jego okaleczeniem musi mieć absolutną pewność, że jest to jedyne wyjście. Jeżeli takiej pewności nie ma powinien skonsultować się z innymi specjalistami oraz zlecić przeprowadzenie dodatkowych badań.
Jeżeli mają Państwo pytania związane z treścią artykułu lub znaleźli się Państwo w podobnej sytuacji, serdecznie zapraszam do kontaktu:
- telefonicznie pod nr 693 800 771
- mailowo na adres ewelina.miller@eim.waw.pl
Adwokat Ewelina Miller
Artykuł został sprawdzony w 2023 roku i zostały naniesione odpowiednie poprawki. Dbamy o to, byś czytając treści - czytał tylko aktualne informacje
Szanowni Państwo,
zachęcam do komentowania powyższego artykułu lub zadawania dodatkowych pytań, które pojawią się w związku z jego lekturą.
Na wszystkie pytania postaramy się odpowiedzieć w możliwie jak najkrótszym czasie.
Szanujemy prywatność naszych Czytelników, więc przy komentarzu nie pojawią się żadne Państwa dane w tym adres email.