Skręt jądra to bardzo nieprzyjemna przypadłość, która nieprawidłowo zdiagnozowana oraz leczona może doprowadzić do martwicy jądra. Niestety taka sytuacja przydarzyła się jednemu z naszych klientów, u którego doszło do nierozpoznania skrętu jądra pomimo typowych objawów. W efekcie leczenie opóźniło się o ponad dobę, a jądra nie udało się uratować pomimo starań lekarzy w innym szpitalu, na skutek czego pacjent zdecydował się dochodzić stosownego zadośćuczynienia od szpitala.
W artykule opisze:
- na czym polega skręt jądra i jakie są jego przyczyny;
- jakie są objawy skrętu jądra;
- jak diagnozować i leczyć skręt jąder;
- czym skutkuje martwica jądra.
Skręt jąder
Skręt jądra to obrócenie się jądra wraz z powrózkiem nasiennym, które prowadzi do zaburzeń w ukrwieniu, a w przypadku dłuższego czasu trwania (nawet już po kilku godzinach) takiej sytuacji dochodzi do nieodwracalnych zmian skutkujących martwicą jądra, a na dalszym etapie nawet niepłodnością. Przyjmuje się co prawda, że utrata jednego jądra nie musi oznaczać niepłodności, lecz z pewnością negatywnie wpływa na psychikę pacjenta.
Przyczyną skrętu jadra może być wystąpienie nagłego skurczu mięśnia dźwigacza w połączeniu z nieprawidłowościami anatomicznymi taki jak:
- Niezstąpienie jąder;
- Nieprawidłowe przyczepy jądra do moszny;
- Zbyt luźna osłonka jądra i wysoki przyczep do powrózka nasiennego;
- Zaburzenie rozwoju jader.
Najważniejsze przy podejrzeniu skrętu jąder jest szybkie rozpoznanie skrętu jadra i natychmiastowe podjęcie stosownych czynności medycznych, które zapobiegną jego utracie. Opóźnienie w tym zakresie może zostać uznane za błąd lekarski.
Skręt jądra – Objawy, Diagnostyka
Typowymi objawami skrętu jądra są:
- ból jądra występujący po jednej stronie, może być promieniujący do pachwiny i dolnej części brzucha
- obrzęk, zaczerwienienie moszny
- uniesione jadro
- wymioty, nudności
- gorączka
Powyższe objawy powinny skutkować niezwłocznym udaniem się do lekarza. W przypadku krótkiego czasu od pierwszych objawów możliwe jest bowiem podjęcie leczenia nieoperacyjnego, polegającego na próbie odkręcenia jądra, a w przypadku, gdy konieczna jest operacja jej wykonanie do 4-6 godzin od pierwszych objawów daje szanse na zachowanie jądra.
Podstawą diagnozy powinno być zebranie dokładnego wywiadu od pacjenta, zbadanie go oraz wykonanie badań obrazowych. W diagnostyce skrętu jadra istotne jest wykonanie badania USG doppler jądra. Pozwala ono ocenić zakres zmian w jadrze, a ponadto jest badaniem bezinwazyjnym, które nie powoduje negatywnych konsekwencji dla pacjenta.
Można również wykonać diagnostykę różnicową, czyli RTG jamy brzusznej, którego celem jest głównie określenie czy w cewce moczowej nie znajduje się kamień.
Skręt jądra – Operacja, martwica jądra
Zbyt późne zgłoszenie się do lekarza z podejrzeniem skrętu jądra albo nieprawidłowa diagnoza w tym zakresie mogą powodować nieodwracalne konsekwencje dla pacjenta. Po kilku godzinach od wystąpienia skrętu jądra może dojść do martwicy jadra, która oznacza konieczność jego usunięcia.
Mechanizm powstania martwicy jądra jest następujący. W przypadku utrudnionego odpływu krwi żylnej przy jednoczesnym dopływie krwi tętnicami dochodzi do powiększenia jądra. U pacjentów jest wtedy widoczne opuchnięcie moszny. Następnie zamykają się również tętnice, jadro jest niedokrwione, niedotlenione, dochodzi zatem do martwicy. Jądro traci wtedy swoje funkcje, co zazwyczaj skutkuje koniecznością jego amputacji.
Czasami przyjmuje się, że już kilka godzin funkcjonowania ze skręconym jądrem może spowodować nieodwracalne zmiany w zakresie płodności mężczyzny, nawet jeśli jądro ostatecznie zostanie uratowane.
Najskuteczniejszą metodą leczenia skrętu jądra jest zabieg chirurgiczny, który przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym. Celem operacji jest odkręcenie jądra i powrózka nasiennego, a co za tym idzie przywrócenie prawidłowego przepływu krwi do jądra.
Następnie specjalnymi szwami mocuje się jądro do ściany moszny co ma zapobiec nawrotowi patologii, czyli ponownemu skrętowi jądra. W trakcie operacji profilaktycznie stosuje się również umocowanie drugiego jądra do moszny by uniknąć ryzyka dokonania się jego skrętu w przyszłości.
Skręt jądra – Odszkodowanie
Podstawą do uzyskania zadośćuczynienia za negatywne skutki błędu medycznego jest wykazanie, że skręt jądra mógł zostać wykryty, lecz nie zrobiono tego albo zrobiono zbyt późno zabierając w ten sposób pacjentowi szansę na zachowanie jądra.
Kwota zadośćuczynienia powinna obejmować nie tylko fizyczny uszczerbek obejmujący utratę jądra i konieczność przeprowadzenia operacji, ale również inne czynniki takie jak m.in.:
- wiek poszkodowanego (zasadniczo im młodszy pacjent, tym większy wpływ skrętu jadra na jego życie);
- okoliczność czy stara się o dziecko, czy ma takie plany na przyszłość, zwłaszcza jeżeli utrata jądra powoduje problemy z niepłodnością;
- wpływ zdarzenia na psychikę, chodzi tu zwłaszcza o poczucie utraty poczucia męskości;
- wpływ utraty jadra na życie pacjenta, jego pracę, relacje osobiste.
W prowadzonej przez Kancelarię sprawie pacjent zgłosił się do szpitala rano z powodu odczuwania silnego bólu w lewym podbrzuszu. Ból był połączony z wymiotami oraz nudnościami. W szpitalu wykonano badania morfologiczne, RTG, tomografię komputerową i USG. Niestety obszar badań nie objął okolic jadra, a jedynie nadbrzusze. Pacjent otrzymał jednocześnie tak duże dawki środków przeciwbólowych, że przestał odczuwać ból. Nie wykonano konsultacji urologicznej. W szpitalu uznano jednak, iż zachodzą przesłanki do wypisu.
Kolejnego dnia pacjent znów odczuwał dolegliwości, zgłosił się więc do innego szpitala, w którym konieczne było usunięcie jądra. Lekarz przyjmujący podjął co prawda próbę odkręcenia jądra, lecz z powodu zbyt długiego upływu czasu od pierwszych objawów doszło do martwicy jądra.
Konsultant Rzecznika Praw Pacjenta, który badał sprawę uznał, iż szpital nie dołożył należytej staranności w diagnozowaniu pacjenta. Pomimo podejrzeń patologii w obrębie układu moczowego nie skonsultowano pacjenta urologicznie, nie zbadano go również fizykalnie pod kątem bólu jądra. U pacjenta wystąpił brak korelacji pomiędzy dodatnim objawem Goldflamma po lewej stronie, a prawidłowymi wynikami badań. W ocenie konsultanta Rzecznika Praw Pacjenta, gdyby lekarze powiązali te fakty zapewne mogliby postawić prawidłową diagnozę.
Podsumowując, nieprawidłowa diagnoza albo brak diagnozy powodujące negatywne konsekwencje dla pacjenta stanowią błąd medyczny pod warunkiem, że obiektywnie możliwe było zdiagnozowanie schorzenia przy zachowaniu należytej staranności. W takiej sytuacji pacjent ma prawo starać się o odszkodowanie, zadośćuczynienie a nawet rentę, w zależności od tego jak mocno błąd medyczny wpłynął na jego życie.
Jeżeli mają Państwo pytania związane z treścią artykułu lub znaleźli się Państwo w podobnej sytuacji serdecznie zapraszam do kontaktu:
- telefonicznie pod nr 693 800 771
- mailowo na adres ewelina.miller@eim.waw.pl
Adwokat Ewelina Miller
Artykuł został sprawdzony w 2023 roku i zostały naniesione odpowiednie poprawki. Dbamy o to, byś czytając treści - czytał tylko aktualne informacje
Szanowni Państwo,
zachęcam do komentowania powyższego artykułu lub zadawania dodatkowych pytań, które pojawią się w związku z jego lekturą.
Na wszystkie pytania postaramy się odpowiedzieć w możliwie jak najkrótszym czasie.
Szanujemy prywatność naszych Czytelników, więc przy komentarzu nie pojawią się żadne Państwa dane w tym adres email.